Moje przemyślenia

Pamiętam te czasy, gdy kiedyś za młodu Wciąż mi się marzyła kultura zachodu I wszystko, co nasze to szare przyziemne A to, co zachodnie to piękne, przyjemne I człowiek wciąż czekał i marzył tak skrycie Że ustrój się zmieni to zmieni się życie A gdym doczekali to jak mam być szczery Wpierw było do luftu, a dziś do cholery Choć dawniej to w kraju wciąż była robota Lecz wszystko na wschód i stąd ta tęsknota Że zachód nas przejmie i kasę wyłoży Gospodarkę rozkręci i żyć dopomoże Och złudne jak bardzo to były marzenia Wciąż pojąć nie mogę nie do uwierzenia Bo dzisiaj cwaniacy, co siedzą przy żłobie Nasz cały majątek zgarnęli ku sobie I im dzisiaj dobrze to widać jest przecie A my się tułamy za chlebem po świecie Z przymusu zwiedzamy te obce nam kraje Zachodnią kulturę, zachodnie zwyczaje I nadal marzymy, że kiedyś się zmieni Wrócimy do domu, co w Polskiej jest ziemi Nie dla nas ich obce zwyczaje, kultura Bo my są Polacy, w nas Polska natura Te czasy poniżeń przecierpieć tu trzeba By w

Ty nie mów do mnie darling, honey, Ty nie porównuj mnie z ruczajem, Ty mnie fasolki zrób duszonej, Niechże się raz do syta najem! Drugiego dna ty mi na silę Nie wmawiaj, bo dostaję kolki. Już tyle razy cię prosiłem, Ty mnie duszonej zrób fasolki. Tak, kocham Kafkę i Rilkego, I owszem, Joyce'a też doceniam. Ale ty powiedz mi, dlaczego Się nie zabierasz do pichcenia? Owszem, Karpowicz się zazębia Z Goethem, Bizetem i Petrarką, Ale już przestań mnie pogłębiać, Ożeż ty jakaś pogłębiarko! Że co? Wyrażam się niejasno? Nie czytaj mi fragmentów Manna! Ty mi fasolki zrób na kwaśno, Czy mam cię błagać na kolanach??? Przestań mi tu wyjeżdżać z Griegiem, Znam wszystkie gamy i bemole. I owszem, jestem inteligent, Lecz mam apetyt na fasolę!!! Patrz, ja całuję ciebie w czółko, Ba, nawet ci całuję ręce, Mów ty o Griegu z przyjaciółką, A mnie fasolkę zrób naprędce. Ja wiem, że w tobie uczuć gamy Dźwięczą jak w każdej dobrej Polce, Więc się umówmy: Pogadamy, Ale dopiero po fasolce!!! Andrzej Wa