Moje przemyślenia

  Był płot, pałac i tłum. A on był dumny jak paw na gumnie. W głowie szumiał mu rum, Więc czynił i wrzeszczał nierozumnie. Nacierał, forsował zagrodę, Miał wszystko i wszystkich gdzieś. Krzyczał, wzywał: chodźcie z narodem! A ty pajacu z pałacu, w d… mi wleź. Bez ludzkich hamulców, bez kultury. Żadnych ostrzeżeń i uwag. Stróż porządku - dureń, Ubek, ZOMO, komuna. Wrzawa, rwetes, pyskówa. Naciera wataha na służby. Przeszkody z płotu forsuje, Szarża poselska silna się czuje. Ludziska patrzą: któż by to któż by? Czyżby to piskie szczuje? Siła mięśni, gęby rozdarte, Ręce do płotu przywarte, Nogi do góry zadarte, Czerwone w nerwach twarze. Tak pragną składać hołdy, I kwiaty, idolowi Leszkowi, Wyznawcy i politycy PiS czołowi, Na przypałacowym trotuarze. Wtem wielka wrzawa i brawa, Ktoś pokonał przeszkodę płotu. Ruszyła szarpanina z idiotą, Który ma gdzieś przepisy prawa. Wściekła wymiana słów, Padają pogróżki groźnym głosem. Obyś człeku był zdrów, I uszedł z prostym nosem. Nie ma końca podję

  Motto: Kultura nas pokrywa Dobroczynną warstwą, Lecz czy starczy na wszystkie Chamstwa za lekarstwo? (J.I.Sztaudynger)   Czy ktoś cię szarpnie przyjaźnie, Czy kopnie zdradziecko, Ty nie daj się drażnić. Nie bądź dziecko! Oddaj mu "opcją niemiecką"! Niech wie, niech pamięta. Twoja polskość nienaruszalna! Twoja polskość święta!   Tu na ziemi śląskiej, Przed wiekami, za Piasta, Żyło polskie plemię W dobrach wiejskich i miastach. Żyli chłopi, szlachta i hrabie, Dopóki nie podbili ich Szwabie.   W dawnej Polsce przed laty, Gdy chciały rządzić światem Miłe bracia bliźnięta, Bóg zajął się jednym bratem, Co z drugim, nie pamiętam.   Ktoś powiada dla PAP-u, Żem prostak, bom schamiał. I jawnie żąda bym "śląskość", Z szwabstwem nie utożsamiał.   Ja dobrze wiem swoje, Co je moje, a co zza Odry g*i. Tego uczy od wieków Historia i wiara publiczna. Nie przyjmuję wytyków, Że moja opinia skandaliczna.   Czy cię to mierzi, czy złości, Przekażmy potomności, Iż "śląskość"